اکثریت قوم نوح (قرآن)کفر و بی ایمانی اکثریت قوم حضرت نوح علیه السلام باعث هلاکت و نزول عذاب بر آنها شد. ۱ - کفر قوم نوحاکثریت قوم نوح بی ایمان و کافر بودند. واوحی الی نوح انه لن یؤمن من قومک الا من قد ءامن فلاتبتـئس بما کانوا یفعلون(به نوح وحی شد که: «جز آنها که (تاکنون) ایمان آوردهاند، دیگر هیچ کس از قوم تو ایمان نخواهد آورد! پس، از کارهایی که میکردند، غمگین مباش!) ... ومآ ءامن معه الا قلیل.((این وضع همچنان ادامه یافت) تا آن زمان که فرمان ما فرا رسید، و تنور جوشیدن گرفت؛ (به نوح) گفتیم: «از هر جفتی از حیوانات (از نر و ماده) یک زوج در آن (کشتی) حمل کن! همچنین خاندانت را (بر آن سوار کن) مگر آنها که قبلاً وعده هلاک آنان داده شده (همسر و یکی از فرزندانت) و همچنین مؤمنان را!» اما جز عده کمی همراه او ایمان نیاوردند!) کذبت قوم نوح المرسلین(قوم نوح رسولان را تکذیب کردند،) ثم اغرقنا بعد الباقین(سپس بقیه را غرق کردیم!) ان فی ذلک لایة و ما کان اکثرهم مؤمنین.(در این ماجرا نشانه روشنی است؛ امّا بیشتر آنان مؤمن نبودند.) ۲ - تکذیب حضرت نوحنابودی اکثریت قوم نوح در اثر کفر و تکذیب آن حضرت بود. ولقد ارسلنا نوحا الی قومه... (ما نوح را بسوی قومش فرستادیم (؛ نخستین بار به آنها گفت): «من برای شما بیمدهندهای آشکارم!) فقال الملا الذین کفروا من قومه ما نرلـک الا بشرا مثلنا... بل نظنکم کـذبین(اشراف کافر قومش (در پاسخ او) گفتند: «ما تو را جز بشری همچون خودمان نمیبینیم! و کسانی را که از تو پیروی کردهاند، جز گروهی اراذل سادهلوح، مشاهده نمیکنیم؛ و برای شما فضیلتی نسبت به خود نمیبینیم؛ بلکه شما را دروغگو تصور میکنیم!») حتی اذا جآء امرنا وفار التنور قلنا احمل فیها من کل زوجین اثنین واهلک الا من سبق علیه القول ومن ءامن ومآ ءامن معه الا قلیل. وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا نُوحًا إِلَىٰ قَوْمِهِ فَقَالَ يَا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّـهَ مَا لَكُم مِّنْ إِلَـٰهٍ غَيْرُهُ ۖ أَفَلَا تَتَّقُونَ(و ما نوح را بسوی قومش فرستادیم؛ او به آنها گفت: «ای قوم من! خداوند یکتا را بپرستید، که جز او معبودی برای شما نیست! آیا (از پرستش بتها) پرهیز نمیکنید؟!) بعضی از مفسرین گفتهاند: معنای " اعبدوا الله" این است که تنها خدا را بپرستید، هم چنان که آیه " الا تعبدوا الا الله" که در سوره هود است این معنا را روشن میکند. و اگر در آیه مورد بحث جمله را مقید به قید نکرد و نفرمود" فقط خدا را عبادت کنید" برای این است که بفهماند اصلا عبادت تنها عبادت خدا است و عبادت غیر خدا و شرک ورزیدن به کلی عبادت نیست. ۳ - درخواست نصرت حضرت نوحقال رب انصرنی بما کذبون((نوح) گفت: «پروردگارا! مرا در برابر تکذیبهای آنان یاری کن!») نوح علیهالسّلام از خدا درخواست نصرت میکند، و حرف باء در" بما" بدلیه است، و معنای آن این میشود که: خدایا! عوض و بدل تکذیب ایشان تو مرا یاری بده. ممکن هم هست" باء" را برای آلت بگیریم، که بنا بر آن معنا چنین میشود: خدایا! مرا با همان وسیلهای که این مردم آن را تکذیب کردند یاری ده، یعنی با آن عذابی که اینها تکذیبش کردند و گفتند: " فاتنا بما تعدنا ان کنت من الصادقین" مرا نصرت بده، مؤید این احتمال این است که نوح علیهالسّلام درخواست کرده بود که" رب لا تذر علی الارض من الکافرین دیارا" و نیز مؤید دیگرش اینکه آیه را به طور فصل آورد، چون در معنای جواب سؤال و درخواست بود. فاوحینا الیه ان اصنع الفلک... فاذا جاء امرنا وفار التنور... واهلک الا من سبق علیه القول منهم...(ما به نوح وحی کردیم که: « کشتی را در حضور ما، و مطابق وحی ما بساز. و هنگامی که فرمان ما (برای غرق آنان) فرا رسد، و آب از تنور بجوشد (که نشانه فرا رسیدن طوفان است)، از هر یک از انواع حیوانات یک جفت در کشتی سوار کن؛ و همچنین خانوادهات را، مگر آنانی که قبلاً وعده هلاکشان داده شده (همسر و فرزند کافرت)؛ و دیگر درباره ستمگران با من سخن مگو، که آنان همگی هلاک خواهند شد.) ۴ - تکذیب مرسلینکذبت قوم نوح المرسلین قال رب ان قومی کذبون فانجینـه ومن معه فی الفلک المشحون ان فی ذلک لایة و ما کان اکثرهم مؤمنین. قرآن بعد از پایان ماجرای ابراهیم و گفتگوهایش با قوم گمراه سخن از قوم نوح به عنوان یک ماجرای آموزنده دیگر به میان میآورد، و لجاجت و سرسختی و بی شرمی آنها را با عاقبت دردناکشان ضمن چند آیه بازگو میکند. نخست میگوید: " قوم نوح، رسولان را تکذیب کردند" (کذبت قوم نوح المرسلین). معلوم است که قوم نوح تنها نوح را تکذیب کردند اما از آنجا که دعوت همه پیامبران از نظر اصول یکی بود، تکذیب نوح تکذیب همه رسولان محسوب میشد، و لذا میفرماید قوم نوح" مرسلین" را تکذیب کردند. این احتمال نیز وجود دارد که اصولا قوم نوح، منکر همه ادیان و مذاهب بودند و تمام پیامبران الهی را چه قبل از ظهور نوح و چه بعد از ظهورش تکذیب میکردند. ۵ - پانویس۶ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۴، ص۱۸۳، برگرفته از مقاله «اکثریت قوم نوح». |